Bespioneerde werknemer krijgt € 25.000

Een bandenspecialist vertrouwt zijn op- en af zieke medewerker niet. Deze parttimer klust – overigens met medeweten van zijn werkgever – in zijn eigen tijd ook aan auto’s. Er gaan geruchten dat de zieke medewerker daar wel aan het werk is. Dus schakelt de werkgever een recherchebureau in die de medeweker, zijn vrouw, zijn dochter en zelfs zijn visite een maand lang om de dag observeert. Als blijkt dat de man tijdens zijn ziekte af en toe naar zijn garage op en neer rijdt, concludeert de rechercheur dat de werknemer helemaal niet ziek is. De werkgever dreigt eerst met ontslag op staande voet, maar trekt zijn dreigement in zodra de werknemer een advocaat inhuurt.

Schadevergoeding

Na twee jaar ziekte wordt de werknemer alsnog ontslagen. Hij laat het er niet bij zitten en eist bij de rechter een schadevergoeding. Volgens de psycholoog is hij psychisch aangeslagen door het feit dat dat zijn baas hem zo lang privé heeft laten observeren. In eerste instantie krijgt de werknemer geen gelijk, maar in hoger beroep keren zijn kansen. Het gerechtshof oordeelt dat de werkgever hoogstens vage, maar geen concrete verdenkingen had. Op basis daarvan mag je geen bedrijfsrechercheur inschakelen. Ook had de rechercheur, want geen medicus, niet de conclusie mogen trekken dat iemand niet ziek is wanneer hij naar zijn eigen garage rijdt. Zeker niet zonder aan te geven wanneer en hoe vaak dat dan wel was.

Ernstig verwijtbaar handelen

In hoger beroep oordeelt de rechter oordeelt dat de werkgever verwijtbaar heeft gehandeld met de ongefundeerde langdurige en intensieve observatie, dat de werknemer daar aantoonbaar psychisch onder heeft geleden en dat het ontslag en de langdurige ziekte (mede) een gevolg is van het handelen van de werkgever. De rechter veroordeelt de bandenspecialist tot het betalen van een schadevergoeding van € 17.000 euro. Plus de € 8.000 aan juridische en proceskosten. [ECLI: VL:GHARL:2024:6463]

NRC

Olivia den Hollander onderzocht voor NRC hoe een werkgever dan wel moet reageren op geruchten dat een werknemer niet ziek is. Ze haalt Dagmara van der Hout aan, advocaat arbeidsrecht bij Liance, die stelt dat het alleen verdedigbaar is een recherchebureau in te schakelen als de werkgever een werknemer verdenkt van ernstige overtredingen. En dat een werkgever nooit moet vergeten eerst geruchten of bevindingen te bespreken met de werknemer in kwestie. Dat was de bandenspecialist even vergeten. Hoe de rechter de hoogte van een schadevergoeding bepaalt, is en blijft gissen. Van der Hout vermoedt dat die is gebaseerd op de formule aantal dienstjaren x brutosalaris.