Overwerkbonus deeltijdwerkers aan banden gelegd

Parttimers die overwerken, hebben wel recht op een vergoeding van het normale uurloon, maar in principe geen recht meer op een hoger overwerktarief. Deze ‘overwerkbonus’ geldt alleen nog voor de overwerkuren boven het aantal uren dat fulltimers werken. Er zijn enkele uitzonderingen, bijvoorbeeld als er geen alternatieven zijn. Dat schrijft Minister Karien van Gennip (SZW) in een brief van 21 november aan de Tweede Kamer.

Uitzonderingen

De strakkere regels over de overwerkbonus voor parttimers komen voort uit een uitspraak van het Europese Hof. Die vindt dat er sprake is van discriminatie als een fulltimer pas een hoger tarief krijgt voor overwerk na 36, 38 of 40 uur, terwijl een parttimer dat al eerder krijgt. Er zijn wel uitzonderingen mogelijk, maar die moeten volgens het Hof aan de volgende criteria voldoen. Een overwerkbonus voor parttimers kan alleen maar als:

• de werkgever een legitiem, zwaarwegend belang heeft en dat kan onderbouwen;
• de bonus geschikt en passend is het licht van het doel van die bonus;
• de bonus noodzakelijk is omdat er geen alternatief is voor hetzelfde doel;
• de bonus evenredig is in de verhouding tot zowel het doel als de aangetaste belangen.

Cao en avr

Overigens zijn de meeste cao’s al aangepast aan de uitspraak van het Europese Hof, anders zijn ze bij deze overruled op dit punt. Hetzelfde geldt voor organisaties met een eigen arbeidsvoorwaardenreglement (avr). De overwerkbonus was een van de maatregelen die werden genoemd voor het oplossen van de arbeidsmarktkrapte. In plaats van deeltijders structureel over te laten werken, kunnen werkgevers beter hun werknemers op vaste basis meer uren inhuren en hen meer regie bieden over wanneer ze welk werk doen.