‘Dagdief’ terecht ontslagen

Een werknemer van een bouwbedrijf kwam ’s ochtends via de hoofdingang binnen, klokte in, liep naar zijn bureau, zette zijn laptop aan en… hij verliet meteen weer het kantoor, dit keer via de nooduitgang. Aan het eind van de middag kwam hij binnen via de nooduitgang, noteerde zijn ‘werkuren’ in het systeem, zette de laptop weer uit en klokte uit bij de hoofdingang.

Camerabeelden

Toen de werkgever de oorzaak van het vele gebruik van de nooddeur onderzocht, bleek uit camerabeelden dat de man in een periode van 2 maanden zo 19 dagen ‘gewerkt’ te hebben. De werkgever confronteerde de werknemer met het onderzoek. Die ontkende en zij dat hij hooguit even was weggeweest voor een doktersbezoek en het halen van een pakje sigaretten bij het tankstation. De werkgever gaf aan het contract te ontbinden.

Dagdieverij

Maar beide partijen kwamen samen niet uit een vaststellingsovereenkomst. Daarop vroeg de werkgever ontslag aan bij de rechter op grond van dagdieverij, een mooi oud begrip uit het arbeidsrecht. De medewerker verweerde zich bij de rechter dat hij altijd goed had gefunctioneerd, geen ontbinding van de arbeidsovereenkomst wilde en mocht het toch daarvan komen, dan wilde hij een transitievergoeding plus een ontslagvergoeding.

Ernstig verwijtbaar

De rechter oordeelde de dagdieverij als ernstig verwijtbaar handelen van de werknemer, willigde de ontslagaanvraag van de werkgever in en zag geen grond voor een transitievergoeding of een billijke (ontslag)vergoeding. De werknemer mag ook de proceskosten betalen.