Hoe staat het met de Wwz?
De Wwz is in het leven geroepen om het ontslagrecht te vereenvoudigen, rechtvaardiger te maken en goedkoper. Maar is dat wel zo? Bij de eerste evaluatie van de wet heeft minister Asscher een aantal knelpunten benoemd: loondoorbetalingsplicht bij zieke werknemers; de ketenregeling bij seizoensarbeid; slapend dienstverband bij ziekte en de transitievergoeding en de cao.
Loondoorbetaling bij ziekte
De loondoorbetalingsplicht bij ziekte van twee jaar is met name voor kleine werkgevers een struikelblok om mensen in vaste dienst te nemen. De kosten bij langdurige ziekte zijn simpelweg te hoog voor werkgevers. Het wachten is op het advies van de SER.
Slapend dienstverband bij ziekte
Wanneer een werkgever het dienstverband van een werknemer na twee jaar ziekte wil beëindigen, moet er nog steeds een transitievergoeding worden uitgekeerd. Om deze transitievergoeding te ontlopen houden werkgevers vaak een slapend dienstverband aan. Minister Asscher biedt pas vanaf 2018 een oplossing, namelijk een compensatie voor de extra kosten uit het Algemeen werkloosheidsfonds (Awf). Het effect hiervan is dat steeds meer werkgevers zo’n slapend dienstverband aangaan.
Ketenregeling en seizoensarbeid
Per 1 juli is er een ruimere ketenregeling voor seizoensarbeid. Bij seizoensarbeid wordt de tussenpoos na drie contracten teruggebracht naar drie maanden, dat is nu zes maanden. De regering heeft de SER gevraagd hierover advies uit te brengen.
Geen transitievergoeding bij afspraken in cao
Als er in de cao een gelijkwaardige voorziening is opgenomen, kan de werknemer geen aanspraak maken op een transitievergoeding. Daar wil minister Asscher van afwijken bij ontslag om bedrijfseconomische redenen. Vanaf 1 januari 2018 kan er in de cao ook een voorziening worden opgenomen die niet gelijkwaardig hoeft te zijn aan de transitievergoeding waar de individuele werknemer recht op zou hebben gehad.