Werknemer krijgt 2 ton van weinig begripvolle werkgever

Bijna € 200.000 aan ontslag- en schadevergoeding. Dat is wat de werkgever van de rechter moet betalen aan een medewerker omdat die geen welwillende en begripvolle koers heeft gevaren, maar direct op ontslag aankoerste bij een medewerker die eerst terecht overwerk en detachering afwees en zich later ziekmeldde, waarbij de werkgever direct de loonbetaling stopte. Dat ziet de rechter als ernstig verwijtbaar handelen en dus moet de werkgever dokken.

Overwerk

Een monteur is sinds 2011 in dienst bij een machinebedrijf in Zuid-Limburg. Als hij in 2021 – hij is dan 59 jaar – een meerdaagse klus moet doen in München, vertelt hij bij terugkomst dat hij dit soort overwerkklussen eigenlijk niet meer wil doen. De cao geeft aan dat hij op zijn leeftijd geen overwerk meer hoeft te doen. En hij heeft thuis de zorg voor een inwonend kleinkind, en dus wil hij liever ’s avonds thuis zijn.

Detachering

Dat schiet de HR-manager in het verkeerde keelgat. Ze wil direct aansturen op ontslag en legt de medewerker na een gesprek een vaststellingsovereenkomst (vso) voor, waarin hij zijn wettelijke transitiekosten krijgt vergoed. De medewerker weigert te tekenen. Niet lang daarna wil het bedrijf de werknemer drie maanden detacheren, bij een klant in Venlo. Dat is anderhalf uur heen en anderhalf uur terug met het openbaar vervoer. De werknemer laat in een gesprek weten dat dit te belastend is voor zijn privé-situatie. Er wordt een vervolggesprek geagendeerd.

Officiële waarschuwing

Een dag na het gesprek meldt de werknemer zich ziek. De HR-manager mailt direct dat dit ‘uiteraard mogelijk is, maar het geeft ons de indruk dat je het gesprek niet wilt aangaan en dus de werkzaamheden weigert uit te voeren.’ De medewerker wordt gesommeerd een paar dagen later de kwestie te komen ophelderen. Hij krijgt bij deze alvast een officiële waarschuwing. ‘Die wordt opgeslagen in je personeelsdossier. Wanneer wij niet op korte termijn een gedragsverandering zien, kan dit ernstige gevolgen hebben voor het voortzetten van de arbeidsrelatie.’

Loonopschorting

De medewerker reageert dat hij zich niet goed voelt en die middag nog een afspraak heeft bij de arts. Direct na het geplande gesprek volgt het antwoord van HR: ‘Wij hebben helaas moeten constateren dat u niet bent verschenen, zonder enig tegenbericht. Niet alleen kiest u ervoor om niet te reageren op bovengenoemde waarschuwingsbrief, u weigert daarbij alle medewerking en komt derhalve uw verplichtingen conform uw arbeidsovereenkomst en het bij u bekende verzuimbeleid niet na. Daarom zijn wij genoodzaakt om per direct over te gaan tot loonopschorting.’

Kort geding en rechtszaak

Er volgen maanden van getouwtrek door advocaten over de loonopschorting. Pas na een kort geding gaat de werkgever over tot het betalen van een klein voorschot, want loon betalen weigert de fabriek. Dan wendt de werknemer zich tot de rechtbank. Die maakt korte metten met de wijze waarop de werkgever heeft gehandeld. Het verzoek om geen overwerk meer te hoeven verrichten op buitenlandse klussen was in overeenstemming met de cao. De werkgever mag een oudere werknemer daar niet toe verplichten. Evenmin was het detacheringsvoorstel geen reëel aanbod, gezien de thuissituatie van de werknemer. En de loonopschorting had niet hoger mogen zijn dan één dagdeel aan loon.

Ernstig verwijtbaar handelen

Ernstig verwijtbaar handelen van de werkgever, stelt de rechter. Het arbeidscontract is inmiddels ontbonden na twee jaar ziekte. Maar de werkgever moet wel betalen. € 150.000 billijke vergoeding, gebaseerd op het loon en vakantiegeld dat de werknemer nog tot aan zijn pensioen zou hebben gehad, inclusief € 33.000 aan pensioenschade. Daarnaast € 30.000 aan immateriële schadevergoeding en € 6.000 wegens het achterhouden van eerdere loonbetaling. Plus de proceskosten, bij elkaar bijna € 200.000. [ECLI:NL:RBLIM:2024:2391]